Digitalna topografija predstavlja geometrijsku prezentaciju prostornih formi kartiranih po odgovarajućim geodetskim i kartografskim standardima. Skora ekspanzija geografskih informacionih sistema (GIS) i njihovih alata je omogućila geonačunicima da vizueliziju površinu Zemlje u tri dimenzije koristeći digitalnu topografiju. Digitalni topografski plan formira se za određeno područje koje se definiše projektnim zadatkom.
Digitalni topografski plan se može izraditi u kombinaciji sa digitalnim katastarskim planom, tako da se, za projektom definisano područje, dobija katastarsko-topografski plan.
Topografija je geografska nauka koja se bavi opisivanjem i proučavanjem površine Zemlje, njenog reljefa, i fizičko-geografskih karakteristika, visina i nagiba. Kao nauka ima veliku važnost u sferi prostornog uređenja, u agrikulturi kao i u hidrologiji pošto pomaže u određivanju razvodnica, označavanju vodenih tokova i označavanju vodenih površina. Međunarodno prihvaćeni simboli za određene objekte i društveni inventar su kartografski ili topografski znakovi. Karte koje topografski predstavljaju predele zovu se topografske karte.
Topografija područja može da se odnosi na oblik i karakteristike površine, ali i na opis iste (naročito opis na kartama). Topografija u užem smislu podrazumeva snimanje reljefa, trodimenzionalnog kvaliteta zemljine površine i identifikaciju specifičnih oblika reljefa što je poznato i kao geomorfometrija. U savremenoj upotrebi to podrazumeva generisanje podataka o visinama u digitalnom obliku (DMV). Često se smatra da obuhvata grafički prikaz oblika reljefa na karti raznim tehnikama, uključujući izolinije, hipsometrijske nijanse i senčanje reljefa.
Realizacija projekata sa visokim nivoom detaljnosti zahteva ažurne i kvalitetne geodetske podloge, koje odgovaraju potrebama savremenog projektovanja. U procesu izrade urbanističkih i drugih prostornih planova, kao i u svim fazama radova u građevinarstvu, arhitekturi i urbanizmu, geodezija i kartografska delatnost imaju primenu, počev od koncipiranja projekta, osmatranja i realizacije projekta na terenu, kao i praćenja u eksploataciji. Konvencinalni način izrade geodetskih i topografskih podloga odnosio se uglavnom na katastarske i katastarsko-topografske planove, koji svojom ažurnošću, ne odgovaraju u potpunoj meri specifičnim potrebama korisnika. Sa veoma intenzivnim razvojem geoinformacionih tehnologija, stvaraju se uslovi za izradu geodetskih podloga koje će odgovoriti sve kompleksnijim zahtevima projektovanja.
Sada je moguće iskoristiti različite izvore podataka i iz njih izvući širok spektar informacija. Sve to, naravno, uz značajno povećanje performansi sistema. Ovo su razlozi zbog kojih je došlo do prelaska sa konvencionalnih metoda na nove tehnologije izrade digitalnih topografskih podloga. Projektovani ciljevi za prelazak na savremeni režim rada u oblasti prostornih informacionih tehnologija su: dobijanje kvalitetnih digitalnih podloga za izradu svih vrsta ubranističkih i drugih projekata, značajna ušteda u novcu, vremenu i resursima, ali uz obavezno početno ulaganje, uvođenje savremenih tehnologija u procese planiranja prostora. Tačnost geodetsko-kartografske dokumentacije odgovara vremenu njenog nastanka, što nosi pečat razvoja tehnologije koji odgovara tom vremenu. Sa današnjim razvojem računarske tehnike, primena novih tehnologija i opreme u projektovanju i izvođenju geodetskih radova zadovoljava potrebu za tačnom i ažurnom geodetsko-kartografskom dokumentacijom za izradu prostornih i urbanističkih planova, projektovanje, građenje i druge tehničke potrebe. U zavisnosti od zahtevanog nivoa detaljnosti i namene topografske podloge, vrši se i izbor adekvatne metode prikupljanja podataka.
Ostale delatnosti
BIM je resurs za delenje znanja, informacija o građevini formirajući pouzdanu osnovu za donošenje odluka u toku njegovog životnog ciklusa – što podrazumeva proces od najranijeg koncepta do rušenja objekta.
Daljinska detekcija predstavlja tehnologiju masovnog prikupljanja geoprostornih podataka putem sistema koji nisu u direktnom fizičkom kontaktu sa ispitivanom pojavom ili objektom.
Detekcija i identifikacija podzemnih instalacija su postale kritične funkcije koje se vrše pre bilo kakvih radova. Kako naša infrastrukturna mreža raste, tako raste i gustina kablova, cevi i drugih instalacija.
Cilj fotogrametrije je da sa što većom preciznošću prikupi podatke vezane za reljef, topografiju Zemljine površi, kao i objekte na njoj, a sve radi izrade geografskih, topografskih karata i planova, ili pak 3D modela.
U užem smislu, GIS je kompjuterski sistem sposoban za integraciju, skladištenje, izmenu, analizu i prikaz informacija vezanih za prostornu lokaciju.
Hidrografija je grana primenjenih nauka koja se bavi merenjem i opisom fizičkih karakteristika okeana, mora, obalnih područja, jezera i reka, kao i predviđanjem njihovih promena tokom vremena.
Geodezija je naučna disciplina koja se bavi merenjem i prikazivanjem Zemlje, njenog gravitacionog polja, i geodinamičkih pojava kao što su: pomeranje polova, plima i oseka i pomeranje tektonskih ploča.
Komasacija predstavlja ukrupnjavanje poljoprivrednih parcela i preraspodelu vlasništva nad njima, pri čemu se smanjuje broj parcela i omogućava obrada pravilnijih parcela.
Lasersko skeniranje terena predstavlja jednu od najmodernijih tehnologija koja se koristi za masovno prikupljanje prostornih podataka u formi koordinata tačaka u prostoru pomoću lasera.
LiDAR vodi revoluciju u arheologiji menjajući način kako naučnici razumeju ljudsku aktivnost u prošlosti.
(UXO) ili neeksplodirana ubojita sredstva predstavljaju eksplozivne naprave zaostale iz rata koja nisu eksplodirala kada su postavljena i koja još uvek stoje i predstavljaju rizik da mogu biti detonirana.